өлия чираттагы имтиханын 5легә бирү шатлыгыннан очып диярлек, урамга чыкты. Көн бүген шундый матур, шундый якты, Балалар яңа ел бәйрәменә ясаган төсле кар бөртекләре әкрен генә җиргә төшәләр дә, тагын бер сикереп куялар. Кыз кышкы табигатьнең матурлыгына соклана-соклана атлаганда, аны бер таныш түгел егет куып тотты: – Кая чабасың, Гөлирә, мин сине кайчаннан бирле көтәм, […]
‘«Безнең гәҗит»’ тамгасы буенча язмалар
Язмышларга язылса
Язмыш… Сиңа язылганнан котылып калып буламы? Юктыр, шагыйрьләр дә «язмышларны булмый урап» дип тик кенә язмагандыр. Әлбәттә, акны карадан, яхшыны яманнан аерырга безне кечкенәдән өйрәтәләр. Тормышта гына барысы да син уйлаганча бармый. «Дөрес эшләмисең, алай ярамый», – ди берәүләр. Ә алар ничек дөрес икәнен каян беләләр? Алар синең урында яшәп караганмы? Шундый уйлар бер минем […]
«Парлы килеш парсыз булганбыз…»
Бүген ял көне иде. Рәмилә йокыдан кояш белән бергә уянды. Юынып, өс-башын тәртипкә китерде дә иртәнге чәйне әзерләргә кереште. Аның исәбе – ирен һәм балаларын нинди дә булса таба ашы белән сыйлау иде. Ул коймак пешерергә тотынды. Бергәләшеп чөкердәшә-чөкердәшә чәй эчкәннән соң, ире белән улы хуҗалык эшләрен караштырырга чыгып киттеләр, ә кызы базарда, кибетләрдә йөреп […]
Хуш, Гөлнурым!
Мәгъсүмә карчык улына: «Юньлерәкне тапмадыңмыни?» – дип кенә кычкырды. Фәтхерахман сөйгәне Гөлнурны, әнисе белән таныштыру өчен алып кайткан иде. Инде алар күптәннән таныш. Гөлнур моннан 3 ел элек Фәтхерахманнар авылында яшәүче Зөмәрия апасы янына Сабантуйга кайткан иде. Ә Зөмәрияләр Фәтхерахманнардан 3-4 өй аркылы гына тора. Сабантуй барган тау итәгендәге болынлыкта, инеш буендагы «Фәсхи» чишмәсеннән бергәләп су эчкәндә […]