Хатын-кыз бәхете ир-егет кулында дигән гыйбарәне ишеткәнем бар. Моңа әллә күпме мисал китереп булыр иде. Укымышлы, эшендә дәрәҗәле, үзе уңган-булган асыл затлар ирләре тарафыннан кимсетелеп, кыйналып яшәгән очраклар никадәр! Яисә укымаган, ашарга пешерә, кер юа белмәгән, өч тиенгә дә ярамаган хатын-кызлар, киресенчә, патшабикәләр кебек гомер итәләр. Ә мин ишеткән очрак бөтенләй икенче төрле… Бу язмыш […]
‘каргыш’ тамгасы буенча язмалар
«Әбием каргышы төшкәндер»
«Әбиемнең каргышлары төшкәндер миңа. Балалар бәхете дә, хатын-кыз бәхете дә, кеше бәхете дә күрә алмадым. Язмышым катлаулы булды, балам. Соңгы көннәремне ачлыкта, урамда үткәрмәсәм ярар иде». Әминә апаны ике айга якын эзләдем мин. Аның Апаста сарай кадәрле генә өйдә яшәвен һәм шактый авырлыклар күрүен ишеткәч, гыйбрәт булсын өчен, укучыларга язма әзерләрмен дип, янына кайткан идем.
Күгәрчен каргышы
Түбән Кама тирәсендәге бер авылда була бу хәл. Ике күрше – Рияз белән Илсур кечкенәдән дус-тату булып үсәләр. Бер сыйныфта укыйлар. Илсур югары уку йортын тәмамлый, Рияз армиядә хезмәт итеп кайта. Икесе бер елны өйләнешәләр.
Каргыш
Мин заводта шактый еллар Вася исемле мордва кешесе белән эшләдем. Ул бик яхшы белгеч, тик менә теленең әчелеге белән һәркемне астына җибәрттерә иде. Үзе дә еш кына: “Минем телем – беренче дошманым”, – дип көлә иде. Шуңа күрә без Вася белән бик аралашмаска тырыша идек, ә җитәкчеләр аны бөтенләй урап узалар иде. Ләкин Вася аларны […]