Хисләремне мин бит сиздермәдем,
Серләрем гел булды йозакта.
Күңелемә барыбер килеп кердең,
Калырсың күк анда озакка.

Ашык, ярдәмгә кил миңа, язмыш,
Сине көткән чакта ышанып.
Гаеплеме,әллә түгелме мин?!
Шик-шөбһәдән калыйм бушанып.

Нидер көтеп һаман, өмет итеп,
Үзәкләрем күпме өзелгән.
Күпме хыялларым җимерелгән,
Күз яшьләрем күпме түгелгән.

Без кайсыбыз болыт булганбыздыр,
Сөю дигән сүнмәс кояшка?
Ничәнче кат күктә торганбыздыр.
Җиргә төштек, аерылгач та,
Сыңар канат каерылгач та.