Бригадир Мирсәяф кергәндә Хаҗәр әби бәрәңге бакчасы түрендәге өянкеләр янында иде. Бакчасына  чыккан саен шушы өянкеләргә карап, шуларның шаулавын тыңлап тора ул. Килен булып төшкән елны ире Кадыйр утырткан иде аларны. Утыртканда: “Бакчабызга ямь бирсеннәр, шаулап үссеннәр әле”, — дигән иде. Гомер дигәнең сизелми дә үтте. Өянкеләр дә үсте. Кочып кочак җитмәслек булып юанайдылар. Менә әкрен […]

Кунакханәнең мин туктаган бүлмәсе кояш карый торган якта булып, төн уртасы якынлашуга карамастан, һаман бөркү иде. Йокыга китә алмаячагымны аңлап, диңгез ярына чыктым…Кая да булса барасым булса, яки барып кайткан булсам, алган хисләремнән тәэсирләнеп тә йоклый алмый торган гадәтем бар минем. Бер дә барасым килмәгән иде бу юлы бу сәфәргә, әмма ни хәл итәсең, өстән […]

- Әби, әбекәй, Нәкыя апаларның өй түбәсеннән акча коелды. Кешеләр талаша-талаша шуны җыйды, мин берне генә эләктереп кала алдым. Бик бәләкәй, бер тиенлек кенә бугай. Шулай диде дә кыз кесәсенә тыгылды  һәм аннан бер тәңкә алып әбисенә сузды, ә ияреп чыккан чүпрәк кисәген кире кесәсенә тыкмакчы булган иде, Мәрзия карчык: — Анысы нәрсә тагын? — […]

Бүген якшәмбе, ял көне. Шуңамы, барысы да йоклый. Хәтта йонлач песи дә башкаларны уятмыйм дигәндәй, кымшанмый да, әбисенең аяк очында бөгәрләнеп йоклавын дәвам итә. Сания уянып китте дә, йөгереп, Бибинур карчык йоклый торган бүлмәгә керде. Көн яктырып беткән, ничек озак йокланды соң бүген? Гомер иткән кайнанасы соңгы елда бик биреште шул. Ике тапкыр инде йөрәк […]