Туксанынчы еллар башы иде. Авылда туып-үсеп, чит өлкәдә гомер кичергән бер абыйны табутта кайтардылар. Кырыкка да җитми хатынын, җиде яшьлек улын калдырып, бакыйлыкка күчүенең сәбәбе дә тиз ачыкланды: аны берни-чә тапкыр пычак белән чәнечкәннәр. Ирне җирләргә бөтен авыл халкы җыелды. Кемдер аны үтерүчеләргә рәнҗеде, икенчеләр баласын кочаклап, ялгыз калган хатынын кызганды. Кечкенә булсам да, шул […]
‘Табигать сынавы’ сәхифәсе тупламасы
Яшен суккан егет
Читтән карап торганда ук ул үзенә карата соклану, хөрмәт хисләре уята. Башына кызыл фәс кигән бу ир-атның иң әүвәл иптәшләренә артык йөк булырга теләмәве күзгә чалына. Кул таягы белән мәчетнең уңъяк диварын табып ала да намаз залына юнәлә. Залга кергәч, аңа инде таяк кирәк түгел – шул ук якның җылыту торбасына тотыныр-тотынмас, ул түргә уза, үзе […]
Иванны да алды ул буран
Мине, газетада басылган «Мәүлиха бураны» («Безнең гәҗит», №44, 7 ноябрь, 2013 ел) дигән язма бик тетрәндерде. Чөнки нәкъ шул буранда, 1958нче елның 7нче февралендә, безнең дә бер сыйныфташыбыз адашып, бакыйлыкка күчте. Архипов Иванга бары 15 яшь кенә иде. Мин ул вакытта, Көек-Ерыкса авылында җидееллык мәктәпне бары «5»ле билгеләренә генә тәмамладым. Укырга теләгем зур иде. Шуңа да үзебездән 20 […]
Мәүлиха бураны
1958нче елның 7нче февралендә буранда адашып фанилыкка күчкән дәү әнием Мәүлиха Сәяф кызы Әхмадишинаның якты истәлегенә багышлана. Ул бүген төшендә тагын Нурмөхәммәтен күрде. Имеш, икәүләп, җигүле атка утырып, күрше авылдагы апасының хәлен белергә барырга чыкканнар. Алдына кочаклап кечкенә кызы Зөһәйрәне утырткан, ә уллары Фидаһи әтисенә терәлеп диярлек утырган. Күңелдә шулкадәр тынычлык…