Хисләремне мин бит сиздермәдем,
Серләрем гел булды йозакта.
Күңелемә барыбер килеп кердең,
Калырсың күк анда озакка.

Ашык, ярдәмгә кил миңа, язмыш,
Сине көткән чакта ышанып.
Гаеплеме,әллә түгелме мин?!
Шик-шөбһәдән калыйм бушанып.

Нидер көтеп һаман, өмет итеп,
Үзәкләрем күпме өзелгән.
Күпме хыялларым җимерелгән,
Күз яшьләрем күпме түгелгән.