Алманың асылын корт ашар
(Тормыш язган хикәя) Беркөнне йокларга ятарга җыенып йөргән мәлемдә, уйламаганда-көтмәгәндә кесә телефоныма җан керде. Бу вакытта кем шалтырата икән, Ходаем? Юньле хәбәр түгелдер, үлем-китем юктыр ич, дип борчылып, трубкага үрелдем. Кама Тамагы районындагы танышым Мәрзыяны ( Исемнәр үзгәртелде – Авт. ) карлыкканрак калын тавышыннан танып алдым: – Ярты төн җиткәндә борчуым өчен гафу ит инде, ахирәткәем! Телефоныңны […]
Яшем җиткәч, чыгам
Түбәләрдән март кояшы елмаеп карый, сөңге бозлардан тамчы тама. Бу яз башы көндез күзләрне чагылдырып, кыекта кызынып ятучы мәчеләрне иркәләсә, кичкә катырып, туннарны киярлек итә дә куя. Ә шулай да рәхәт, язга чыгабыз бит. Мәктәптә укулар кызып барган чак, кемнәрдер сынауга әзерләнә, ә кемнәрдер дәрестән кача. Язга таба укулары да туйдыра башлады, Рәсүлә белән «физ-ра» […]
Йолдыз
Запас полкта озак яту Сираҗиның теңкәсенә тиеп беткән, тәмам туйдырган иде инде. Полкның куе урман эчендә булуы, аның җиргә казып эшләнгән тынчу землянкалары егетнең йөрәген сызландыра, үзенең гариплеген һаман исенә төшереп тора иде. Шунлыктан да юлга чыгу аның күңелен күтәргәндәй итте… Әмма яңа урын, үзенә тапшырылган яңа эш аңа бөтенләй ошамады. Аның иптәшләре хәзер дошман […]
Әле дә син бар, әни, дөньяда
Бер бик нәфис, шул ук вакытта курку белмәс карлыгач үзенең пары белән оя корып, бик тә бәхетле әни булып гомер кичергән. Чөнки аларның дәвамчылары булып, өч кошчыклары дөньяга килгән. Ни кызганыч, көтмәгәндә куркыныч давыл чыгып, әткә карлыгачны харап иткән, аларның җылы оясын да туздырып аткан. Әнкә карлыгачка тормыш дигән чиксез океан аша үз балаларын ышыкка, […]
Яраларга кагылмаска иде
өлия чираттагы имтиханын 5легә бирү шатлыгыннан очып диярлек, урамга чыкты. Көн бүген шундый матур, шундый якты, Балалар яңа ел бәйрәменә ясаган төсле кар бөртекләре әкрен генә җиргә төшәләр дә, тагын бер сикереп куялар. Кыз кышкы табигатьнең матурлыгына соклана-соклана атлаганда, аны бер таныш түгел егет куып тотты: – Кая чабасың, Гөлирә, мин сине кайчаннан бирле көтәм, […]
Мәхәббәтне саклагыз
4 Март, 2015 ел
Сайт авторы 
Комментарии отключены 
Караулар: 3 454
(Хикәя). Соңгы вакытта хатынын күралмас булды ул! Хәтта эчендә нәфрәт хисе дә уянды кебек. 15 ел гомер иткән кешесенең гадәте аны чын-чынлап ачуын чыгарды. Бигрәк тә, соңгы вакытта иртәгесен уянгач, киерелеп: “Исәнме, кояшкаем! Бүген көн шундый ямьле булырга тора!”, — дигән сүзләре косасыларын китерде. 3 ел инде иреңнең яшь хатын белән чуалганын белә торып, шундый эчпошыргыч сүзләр белән уянып кара имеш син! Җен ачуың чыкмаса да, чыгар! Ул хатынының бу кыланышларын аңлый алмады, дөресе, теләмәде дә. Дәвамын укырга »
Хыянәтнең була төрлесе
4 Март, 2015 ел
Сайт авторы Комментарии отключены Караулар: 3 753
Бер көнне урамда ялгыш кына, дөнья мәшәкатьләре белән соңгы елларда озак аралашмыйча торган, күптәнге танышымны очратым. Шатланышып күрешеп, хәлләр сораша торгач, ире белән яшәмәгәне, хәзерге көндә ике баласы белән авылда, әти-әнисе янында икәнен белдем. “Нәрсә булды соң?” – дип аптыраганга: “Борчылма, Марат исән-сау, тик ул безне ташлады гына” – диде ул моңсу елмаеп. “Ничек? Марат бит “редкий семьянин”, аракы эчү түгел, тәмәкесен дә тартмый, синең әйткән сүзеңнән чыкмый, балаларыгыз, синең өчен үлеп тора иде” — дип тездем, Маратны акларга тырышып. Дәвамын укырга »
Яратам сине, көтүчем!
26 Февраль, 2015 ел
Сайт авторы Комментарии отключены Караулар: 2 462
