Бакча рәшәткәләре артына ук терәлеп утырган урман шаулады, гөжләде. Җәй башы гына булуга карамастан әле дә җылынып китә алмаган табигать, салкын җилле яз ае белән хушлашып бетә алмады. Зәңгәр күкне каплап алган карлы-яңгыр болыты чиксез тарафларга агылды да агылды. Гүя кеше язмышлары. Кеше гомерләрен дә болытларга тиңләп булыр иде. Терәүле җил капканы сак кына этәреп, җитмешнең […]
‘Килгән хатлардан’ сәхифәсе тупламасы
Мәрьям
Редакциянең дүртенче катында соңгы тәрәзәдә ут сүнде. Нурсөя ташландык, иске 3-4 катлы йортлар яныннан бүген дә үз уйларына бирелеп салмак кына өенә атлады. Шул мәлне кай яктандыр үксеп бала елаганын ишетте. Үзенә үзе ышанмыйча шул тавышка колак салды. Елаган тавыш йорт хәрабәләре арасыннан ишетелә иде. Нинди бала булыр бу вакытта, соңдыр инде? Нишләп кергән ул […]
Мәхәббәтне саклагыз
(Хикәя). Соңгы вакытта хатынын күралмас булды ул! Хәтта эчендә нәфрәт хисе дә уянды кебек. 15 ел гомер иткән кешесенең гадәте аны чын-чынлап ачуын чыгарды. Бигрәк тә, соңгы вакытта иртәгесен уянгач, киерелеп: “Исәнме, кояшкаем! Бүген көн шундый ямьле булырга тора!”, — дигән сүзләре косасыларын китерде. 3 ел инде иреңнең яшь хатын белән чуалганын белә торып, шундый […]
Хыянәтнең була төрлесе
Бер көнне урамда ялгыш кына, дөнья мәшәкатьләре белән соңгы елларда озак аралашмыйча торган, күптәнге танышымны очратым. Шатланышып күрешеп, хәлләр сораша торгач, ире белән яшәмәгәне, хәзерге көндә ике баласы белән авылда, әти-әнисе янында икәнен белдем. “Нәрсә булды соң?” – дип аптыраганга: “Борчылма, Марат исән-сау, тик ул безне ташлады гына” – диде ул моңсу елмаеп. “Ничек? Марат […]