-Бите күзе буйлап агып төшкән куе кан тамчыларын сөртә- сөртә урамга атылды Җәүһәр. Гомер буе әчсә дә мондый кансызлыгын беренче мәртәбә әшләве иде иренең. Каршысына китереп куйган кайнар ашны тәликәсе белән атып бәрде. Ватык кыйпылчыклар чәчрәп хатынның кашын ярып төшерде. «Мине агуклап үтереп нишләмәкче буласың свулыч», диеп ярсып сугып жибәрде. Җәүһәр шок хәлендә калды. Олы […]

Разыя белән больницаның хирургия бүлегендә ятканда танышып киттек. Уйчан гына басынкы бу хатын ничектер мине үзенә җәлеп итте. Чыннан да аның башыннан үткәннәр серле дә, сөйләсәң кеше ышанмаслык иде. «Мин өченче баламны табып ике ай да үтмәде көчле кан китүләр белән кире больницага китерделәр. Хатын-кызның үтәр әле диеп «түземле» булуы аркасында аздан гына үземне харап […]

Тырнак астыннан саркып чыккан кан бармакларның хәлен алды. Кая ябышырга белмичә, агач тамырлары ярдәме белән яктылыкка, өскә үрмәләде Зәлилә. Бик озак азаплангач, ниһаять, упкынның чите күренде. Менә, менеп житәм инде, дигәндә генә ул янә аска очты. Шулчак каты итеп телефон шалтырады. Зәлилә шабыр тиргә батып уянып китте. Урындык башында яткан халатын элеп, тиз генә телефон […]