Минем кызым кияүгә яратып чыкты. Булачак киявем дә кыз артыннан матур йөрде, артыгын кыланмады. Өйләнешкәндә икесе дә студентлар иде әле, укып яткан чаклары. Үзләре риза булгач, без дә карышмадык, чит-ят кешеләр түгел. Егет тә укып кына ятмый, ял көннәрендә эшли. Шул акчадан кызыма вак-төяк булса да бүләкләр ала, юлга икесенә дә түли. Гаилә корып бергә-бергә яши […]

Яңа гына савып кергән сөттән мөлдерәмә чиләк шалтырап идәнгә тәгәрәде. Идәнгә сөт келәме җәелде. – Беткере, аягың сынгыры… – Килен, баланы каргама! Кечкенә бит әле ул, аягы ялгыш тиеп киткәндер. Ана каргышы бик зәһәр, тиз төшә, сак бул! Мәфтуха карчык менә ничә еллар инде йортта булганнарны сәкедә әнә шулай җаны белән тоеп утыра. Күзләре сукырайганга […]

Ничә кешегә барганым бар, бөтенесе дә беравыздан: “Кызыңда – каргыш», – дип әйтәләр. Бик көчлене салганнар ди, чыгарып та булмый. Ышаныргамы, юкмы – белмим дә инде. Кемгә ни зыяны тигән кызымның? Бик акыллы кыз булып үсте югыйсә, университетлар бетерде. Хәзер аңа 34 яшь инде, эшкә дә урнаша алмый, кияүгә дә чыга алмый. Кисәк кенә еларга […]

Ирем – кыз чагында йөрешкән бердәнбер егетем. Без аның белән 7 (!) ел очрашып өйләнешкән кешеләр, мәктәп елларыннан ук бергә идек. Туйдан соң бәхетле гаилә тормышы башланырга тиеш иде кебек. Әмма шул көннән алып минем ашым – аш, йокым – йокы түгел. Сәбәбе – иремнең көн дими, төн дими башка хатынар белән йөрүендә. Ничек шулай […]